Zapraszamy serdecznie na koncert wieńczący sezon artystyczny 2021/2022! Na scenie Młodzieżowego Domu Kultury przy ul. Inwalidów Wojennych 2 swoje siły ponownie połączą dwa doskonale Państwu znane zespoły z Jaworzna – Orkiestra Kameralna Archetti i eM Band Orkiestra. Całość programu koncertu wypełni repertuar zespołu Queen zaaranżowany specjalnie na tę okazję! Orkiestrę poprowadzi Bartosz Olejnik, a solistą koncertu będzie Kamil „Franky” Franczak i Kamil Baron. Nie może Państwa tam zabraknąć!

Na koncert zapraszamy już 10 czerwca (piątek) do sali koncertowej Młodzieżowego Domu Kultury o godzinie 18:00. Bilety w cenie 60 zł – normalny, 40 zł – ulgowy do nabycia w Atelier Kultury w Jaworznie i przez kupbilecik.pl.

Drodzy melomani!

Zapraszamy na kolejny koncert orkiestry kameralnej Archetti, który odbędzie się 22 maja 2022 roku o godzinie 18:00 w Atelier Kultury w Jaworznie przy ul. Mickiewicza 2. Na najbliższym koncercie w roli solisty jak i dyrygenta orkiestry Archetti wystąpi wybitny polski skrzypek Jakub Jakowicz. Podczas tego wieczoru usłyszymy cztery wyjątkowe kompozycje, z czego dwie będą utworami z udziałem solisty, a dwie są kompozycjami orkiestrowymi. Zapraszamy do zapoznania się z sylwetką solisty-dyrygenta naszego koncertu w maju oraz zapowiedzią kompozycji, jakie usłyszą Państwo podczas koncertu.

Felix Mendelssohn (ur. 3 lutego 1809 w Hamburgu – zmarł 4 listopada 1847 w Lipsku), niemiecki kompozytor, pianista, dyrygent muzyczny i pedagog, jeden z najbardziej cenionych postaci z okresu wczesnoromantycznego. W swojej muzyce Mendelssohn w dużej mierze obserwował wzorce i praktyki klasyczne, inicjując kluczowe aspekty romantyzmu – ruchu artystycznego, który wywyższał uczucie i wyobraźnię ponad sztywne formy i tradycje. Do jego najsłynniejszych dzieł należą Uwertura do Snu nocy letniej (1826), Symfonia włoska (1833), koncert skrzypcowy (1844), dwa koncerty fortepianowe (1831, 1837), Oratorium Eliasz (1846) oraz wiele utworów kameralnych.

X Symfonia Mendelssohna powstała, gdy artysta miał zaledwie czternaście lat i kształcił się jeszcze pod kierunkiem swojego mistrza, Carla Friedricha Zeltera, w berlińskiej Singspiel Akademie. Wyraźne są w niej inspiracje symfoniami smyczkowymi Carla Philippa Emanuela Bacha czy stylem kompozytorskim  Haydna/ Podobnie jak około połowę symfonii Mendelssohna, czy symfonii smyczkowych, tak i ta jest niewielkich rozmiarów i trwa nie dłużej niż dziesięć minut. Nie powinno to sugerować, że utwór ten jest lekki. Rozpoczyna się krótkim, uroczystym Adagio, ale zawierającym kilka romantycznych, łagodnie wzdychających fraz, które charakteryzują wczesne partytury Mendelssohna. Potem pojawia się żarliwy temat Allegro, zrównoważony mniej ponurym, bardziej melodyjnym tematem, a następnie burzliwy epizod wywiedziony z fragmentu pierwszego tematu. Dwa bardziej energetyczne motywy Mendelssohn poddaje krótkiemu, energicznemu rozwinięciu. Następnie, co na pierwszy rzut oka wydaje się być konwencjonalnym podsumowaniem, Mendelssohn pozwala łagodnemu drugiemu tematowi oderwać się z roztargnieniem i pogrąża smyczki w długiej, zapierającej dech w piersiach kodzie.

Oktet op. 20 powstał w 1825 roku. Mimo, że został napisany tylko dla ośmiu smyczków można go śmiało uznać za pełną symfonię. Dowodem na to są własne słowa Mendelssohna, zapisane własnoręcznie na autografie partytury: „Oktet musi być grany w stylu symfonii we wszystkich partiach”. To nie tylko zdwojony kwartet, to prawdziwy oktet, w którym kontrapunkt, faktura i złożoność harmoniczna są tak samo wyrafinowane, jak w każdej symfonii. Utwór ma szczególne znaczenie w karierze Mendelssohna, ponieważ był jednym z dwóch wyjątkowo błyskotliwych dzieł, które uważano za drogowskaz jego geniuszu w młodości. (Innym zidentyfikowanym w ten sposób utworem jest równie błyskotliwa Uwertura do Snu nocy letniej). Był to również pierwszy oktet smyczkowy napisany jako prawdziwy ośmiogłosowy utwór i do dziś pozostaje najwspanialszym zachowanym dziełem w tej formie. W szczególnie skuteczny sposób wypełnia lukę między Mendelssohnem kompozytorem kameralnym a Mendelssohnem symfonistą.

Często porównywany do Paganiniego Henryk Wieniawski (ur. 10 lipca 1835 w Lublinie, zm. 31 marca 1880 w Moskwie) był jednym z najwybitniejszych skrzypków epoki romantyzmu. Jako wykonawca olśnił publiczność niesamowitą techniką, ekspresyjnym frazowaniem i bogatym tonem. Jako kompozytorowi udało się połączyć błyskotliwą wirtuozerię z prawdziwie romantyczną inspiracją. Podobnie jak Chopin, Wieniawski tworzył muzykę, która celebrowała ducha Polski, czego znakomitym przykładem jest popularny Polonez D-dur. Kompozytorski talent Wieniawskiego ujawnił się w jego niezwykłym II Koncercie skrzypcowym, uznawanym za jedno z największych dzieł romantycznego repertuaru skrzypcowego.

W 1860 roku Henryk Wieniawski skomponował prawdopodobnie najsłynniejszy jego utwór, Legendę na skrzypce i orkiestrę op. 17 (choć od dawna jest bardziej popularna w aranżacji na skrzypce i fortepian). Kompozycję Wieniawski zadedykował swojej narzeczonej – Izabeli Hampton. Utwór jest  wspaniałym przedstawicielem dawno wymarłego gatunku – sentymentalnej ballady salonowej. Ponadto jest na tyle niewymagająca technicznie, by sprostać umiejętnościom studentów skrzypiec, a jednocześnie wystarczająco bogata w melodię, by zainteresować wirtuozów z całego świata. Légende jest trzyczęściową kompozycją, skromną, ale dobrze dopracowaną i piękną w swej prostocie.

Wariacje na temat własny op. 15 powstały w 1854 i w tym samym roku ukazały się drukiem, wydane przez firmę Breitkopf und Hartel w Lipsku. ”Wariacje” – podobnie jak inne kompozycje Wieniawskiego – wymagają od skrzypka swobody w grze akordowej i oktawowej, umiejętności wykonywania różnorodnych form staccata, błyskotliwych pasaży czy innych elementów wirtuozowskiej techniki, jak również czystości intonacji flażoletów. Kompozycja oparta na technice wariacyjnej posiada nietypową formę: temat z trzema wariacjami (w dur) poprzedza molowy wstęp z elementami kadencji, fragment ten pojawia się ponownie po wariacjach, po czym następuje finał w formie błyskotliwego walca, zakończony efektowną kodą.

Jakub Jakowicz – ceniony skrzypek, kameralista i pedagog związany z Uniwersytetem Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Urodził się 10 czerwca 1981 roku w Warszawie. Gry na skrzypcach uczył się u swego ojca, Krzysztofa Jakowicza, pod kierunkiem którego studiował w Akademii Muzycznej w Warszawie. Był również ostatnim uczniem Tadeusza Wrońskiego. Jest laureatem pierwszych nagród na konkursach skrzypcowych w Lublinie (1993), Wattrelos we Francji (1995) i Takasaki w Japonii (1999). W 2001 został jednym z trzech zwycięzców (obok wiolonczelisty i puzonisty) Międzynarodowej Trybuny Młodych Wykonawców w Bratysławie, organizowanej pod auspicjami Europejskiej Unii Radiowej i Międzynarodowej Rady Muzyki UNESCO. W 2002 otrzymał nagrodę Fundacji polsko-japońskiej dla najlepiej zapowiadającego się polskiego skrzypka młodej generacji. Jest także laureatem Paszportu „Polityki” za rok 2003. W 2007 został uhonorowany nagrodą „Orfeusz” podczas Festiwalu „Warszawska Jesień”. Jakub Jakowicz koncertuje od 11. roku życia. Grał ze wszystkimi czołowymi polskimi orkiestrami. Jego debiut w „Koncercie skrzypcowym D-dur” Piotra Czajkowskiego w 1994 z orkiestrami w Bydgoszczy, Krakowie i Szczecinie zaowocował kolejnymi zaproszeniami do występów z Sinfonią Varsovią i Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia. W 1998, na zaproszenie Krzysztofa Pendereckiego, grał na festiwalu imienia kompozytora w Krakowie, wykonując „Capriccio per violino e orchestra” pod batutą Jerzego Maksymiuka. Koncertuje także za granicą, m.in. w Japonii, Szwecji, Finlandii. W 2000 roku debiutował na Festiwalu Radio France odnosząc wielki sukces, który przyniósł mu kolejne zaproszenie na koncerty z Orkiestrą Narodową w Montpellier. W 2001 roku debiutował także w Hiszpanii z Orquestra Real de Sevilla, z Orquesta National de Espana oraz z Filharmonikami Monachijskimi pod dyrekcją Pinchasa Steinberga, wykonując „I Koncert skrzypcowy” Karola Szymanowskiego. W następnych latach występował z najbardziej renomowanymi orkiestrami na świecie, m.in. z Orchestre de la Suisse Romande, Dresdner Philharmoniker, Philharmonishes Orchester Dortmund, Orchestra di Santa Cecilia, Orquesta Nacional w Madrycie, Orchestra del Maggio Musicale we Florencji, Filharmonią Czeską w Pradze, Royal Stockholm Philharmonic, Orquestra Sinfônica do Estado de São Paulo, Concerto Köln, Orquesta Sinfonica Valencia i orkiestrą Sinfonia Varsovia. W latach 2009 oraz 2011 na zaproszenie Antoniego Wita artysta brał udział jako solista w tournées koncertowych Orkiestry Filharmonii Narodowej w Wielkiej Brytanii. Współpracował z takimi dyrygentami, jak Michail Jurowski, Yan Pascal Tortellier, Walter Weller, Heinz Walenberg, Kirill Karabits, Rafael Frühbeck de Burgos, Agnieszka Duczmal, Jan Krenz, Krzysztof Penderecki, Marek Pijarowski, Wojciech Rajski, Antoni Wit, Tadeusz Strugała, Tomasz Bugaj, CzesławGrabowski, Wojciech Michniewski, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Mirosław Jacek Błaszczyk, Jerzy Semkow, Jacek Kaspszyk. Jako kameralista Jakub Jakowicz od lat tworzy skrzypcowy duet z ojcem, Krzysztofem Jakowiczem. Od 2000 roku gra z pianistą Bartoszem Bednarczykiem – wspólnie nagrali płyty „Subito” (Polskie Radio), „Beethoven Violin Sonatas” (Subito Records), oraz album z „Partitą” Witolda Lutosławskiego (CD Accord). Artysta występował ponadto z takimi muzykami jak Heinz Holliger, Paul Gulda, Jan Krzysztof Broja, Michel Lethiec, Anna Maria Staśkiewicz, Ruth Kilius, Katarzyna Budnik-Gałązka, Avri Levitan, Ursula Smith, Daniel Möller-Schott, Andrzej Bauer, Rafał Kwiatkowski, Marcin Zdunik, Karol Marianowskioraz Zvi Plessev. Od 2006 roku muzyk jest członkiem Zehetmair Quartett, zespołu stworzonego przez austriackiego skrzypka i dyrygenta Thomasa Zehetmaira. Kwartet ten przygotowuje zwykle jeden program koncertowy rocznie, większość utworów wykonując z pamięci. Płyta zespołu (ECM) z utworami Béli Bartóka i Paula Hindemitha otrzymała nagrodę Diapason d’Or de l’Anneé 2007. Jakub Jakowicz w Zehetmair Quartett występował m.in. w Filharmonii Berlińskiej, Wigmore Hall w Londynie, Santory Hall w Tokio, Gulbenkian Center w Lizbonie, Konzerthaus w Wiedniu, Zankel Hall w Nowym Jorku, a także na słynnych festiwalach muzycznych. W 2014 roku zespół otrzymał prestiżową Nagrodę im. Paula Hindemitha Miasta Hanau. Artysta uzyskał tytuł doktora sztuk muzycznych, od 2004 roku prowadzi klasę skrzypiec na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Gra na instrumencie Nicolasa Froncois Vuillaume’a dzięki uprzejmości Alejandro Abada z Walencji.

Źródło: www.culture.pl

Bilety na koncert w cenie 40 zł – normalny, 30 zł – ulgowy do nabycia w Atelier Kultury w Jaworznie i przez kupbilecik.pl. Zapraszamy!

Szanowni Państwo!

Zapraszamy na kolejny koncert orkiestry kameralnej Archetti, który odbędzie się 10 kwietnia 2022 roku o godzinie 18:00 w Atelier Kultury w Jaworznie przy ul. Mickiewicza 2. Przygotowaliśmy dla Państwa niezwykły program z udziałem solistów – Alicji Molitorys (flet) oraz Małgorzaty Klajn (klawesyn). Orkiestrę poprowadzi Maciej Tomasiewicz. Podczas tego wieczoru usłyszymy pięć niezwykłych kompozycji. Pragniemy przybliżyć sylwetki ich autorów i napisać kilka słów o dziełach.

Jeden z synów Jana Sebastiana Bacha – Carl Philipp Emanuel (ur. 1714, zm. 1788) – był najbardziej „innowacyjnym” członkiem niezwykle utalentowanej muzycznej rodziny. Jego muzyka, w przeciwieństwie do muzyki jego ojca czy mistrza, na który miał na niego ogromny wpływ – Haydna, nie tyle określała epokę, ile ujawniała głęboko osobistą odpowiedź na muzyczne konwencje jego czasów. Stylistycznie odległy od rygorystycznej polifonii ojca, Carl Philipp Emanuel Bach był kimś w rodzaju Prot romantyka. Mroczne, dramatyczne, przypominające improwizacje fragmenty z jego twórczości, które pojawiają się w niektórych utworach Mozarta i Haydna, są częściowo spowodowane jego wpływem. Muzyka Carla Philippa Emanuela Bacha stała się szybko znana w całej Europie. W wykonaniu orkiestry Archetti zabrzmi III Symfonia C-dur na smyczki i basso continuo. Części utworu: 1.Allegro assai 2. Adagio 3. Allegretto.

Twórca setek porywających, ekstrawertycznych dzieł instrumentalnych, włoski kompozytor Antonio Vivaldi, jest powszechnie uznawany za mistrza barokowego koncertu instrumentalnego, który udoskonalił i spopularyzował bardziej niż ktokolwiek z jego współcześnie mu żyjących autorów. Kinetyczne rytmy, płynne melodie, jasne efekty instrumentalne i rozszerzenia techniki instrumentalnej sprawiają, że Vivaldi jest jednym z najprzyjemniejszych w muzyce barokowej. Zmienne tekstury dramatyczne efekty Vivaldiego zapoczątkowały przejście w kierunku tego, co stało się stylem klasycznym. Orkiestra Kameralna Archetti wykona Koncert fletowy ‘La Notte’, co nietypowe dla Vivaldiego, składający się z czterech części, a nie z trzech.

Frederick Delius był angielskim kompozytorem, który stworzył unikalną wersję impresjonistycznego języka muzycznego początku XX wieku. Historia jego kariery jest dość nietypowa. Ojciec kompozytora był właścicielem firmy produkującej wełnę i miał nadzieję, że jego syn będzie kontynuował rodzinny interes. Delius chciał jednak studiować muzykę i chociaż jego ojciec nie aprobował muzyki jako zawodu, nie odradzał muzykowania jako rozrywki. W ten sposób Delius mógł uczyć się gry na skrzypcach i fortepianie. Po ukończeniu szkoły zaczął pracować u ojca w rodzinnej firmie. W 1884 wyjechał z Anglii na Florydę, gdzie pracował na plantacji jako plantator pomarańczy. Tam rozpoczął naukę muzyki u Thomasa Warda, muzyka i nauczyciela z Jacksonville i zaczął utrzymywać się z muzyki. Ostatecznie w  1886 roku, mimo wcześniejszej niechęci, ojciec pomógł mu dostać się studia muzyczne w Niemczech w Konserwatorium Lipskim. Chociaż Delius upierał się później, że podczas pobytu w Lipsku nauczył się bardzo niewiele, to właśnie tam poznał Griega, z którym nawiązał przyjaźń na całe życie. Grieg przekonał ojca Deliusa, aby pozwolił młodzieńcowi zostać kompozytorem, a Delius, przy wsparciu swego wcześniej niechętnego ojca, wkrótce przeniósł się do Paryża i zaczął żyć życiem artysty. Late Swallows, które usłyszymy w wykonaniu orkiestry Archetti jest aranżacją wolnej części jego II Kwartetu smyczkowego autorstwa Erica Fenby’ego.

Krzysztof Meyer (urodzony 11 sierpnia 1943 roku w Krakowie) studiował kompozycję w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, początkowo w klasie Stanisława Wiechowicza, a po jego śmierci u Krzysztofa Pendereckiego. Już po trzech latach, w 1965 roku ukończył studia otrzymując dyplom z wyróżnieniem, zaś w roku następnym z takim samym rezultatem ukończył teorię muzyki. Studia w dziedzinie kompozycji i gry na fortepianie uzupełniał w Paryżu pod kierunkiem Nadii Boulanger.  Po ukończeniu studiów podjął działalność pedagogiczną. Nauczał początkowo w Akademii Muzycznej w Krakowie (1966-87), a od 1987 roku jest profesorem kompozycji w Hochschule für Musik w Kolonii. Obok gry na fortepianie i pedagogiki Krzysztof Meyer zajmuje się również pisarstwem muzycznym. Jest autorem monografii Dymitra Szostakowicza, Witolda Lutosławskiego (razem z D. Gwizdalanką), jak również kilkudziesięciu artykułów, głównie poświęconych muzyce współczesnej, a publikowanych w Polsce i za granicą. Krzysztof Meyer należy do grona tych polskich kompozytorów współczesnych, którzy w swej twórczości utrzymują bliską więź  z tradycją. Wyraża się ona doborem specyficznych gatunków muzycznych (jak koncert, sonata, czy kwartet), a także sposobem kształtowania formy według tradycyjnych założeń. Jego Concerto retro, które zostanie wykonane podczas koncertu jest rodzajem stylizacji późnobarokowej muzyki instrumentalnej, przesyconej figuracjami i motoryką.

Henryk Mikołaj Górecki urodził się w 1933 roku w małym miasteczku Czernica na Śląsku. Kształcił się na nauczyciela szkoły podstawowej, a kompozytorem został formalnie dopiero w wieku 22 lat, kiedy rozpoczął naukę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Przez pewien czas studiował w Paryżu i tam zapoznał się z czołówką zachodniej awangardy. Muzyka Góreckiego zawsze była jednak głęboko zakorzeniona w polskich ideałach i niosła w sobie poczucie emocjonalnego wpływu okrucieństw II wojny światowej. Pod koniec lat 70. wpadł w konflikt z władzami, rezygnując ze stanowiska rektora w proteście przeciwko odmowie rządu zezwolenia na przyjazd papieża Jana Pawła II do Katowic. Później skomponował muzykę ku czci rannego działacza NSZZ „Solidarność”. Tym, co dodało jego protestom dodatkowej wagi, było to, że odrzucił zachodni hiper modernizm i stworzył nowy język muzyczny, który bardziej bezpośrednio służył jego ideałom. Na zakończenie swojego pierwszego kwartetu smyczkowego Henryk Górecki postawił krótkie nawiązanie do dźwięcznych triad, mocno przypominających Beethovena. W swoim drugim kwartecie, który nastąpił zaledwie kilka lat później, Górecki oddał mistrzowi bardziej wyraźny hołd. Tytuł II Kwartetu smyczkowego ‘Quasi una Fantasia’ wywodzi się od Beethovena, choć materiał dźwiękowy do niego nie nawiązuje, przynajmniej nie bezpośrednio. Kwartet składa się z czterech części, trwających blisko czterdzieści minut. Każda z nich wyłamuje się ze swojego pierwotnego charakteru lub materiału i zawiera fragmenty, które w taki czy inny sposób odnoszą się do innych.

Bilety na koncert w cenie 40 zł – normalny, 30 zł – ulgowy do nabycia w Atelier Kultury w Jaworznie i przez kupbilecik.pl. Zapraszamy!

Kup bilet!

Drodzy melomani!

Zapraszamy na koncert Orkiestry Kameralnej Archetti pod batutą prof. Łukasza Błaszczyka! Już 13 marca 2022 o godz. 18.00 w sali koncertowej przy ul. Mickiewicza 2 w Jaworznie odbędzie się kolejny koncert Archetti, podczas którego zabrzmią dwie niezwykłe kompozycje na orkiestrę kameralną i dwa utwory z udziałem solisty – znakomitego gitarzysty Marka Nosala. Bilety na koncert są dostępne w ATElier Kultury przy ul. A. Mickiewicza 2  w Jaworznie oraz na KupBilecik.pl. Zapraszamy do zapoznania się z przygotowanym programem koncertu:

Wolfgang Amadeusz Mozart – Divertimento F-Dur, KV 138

Twórczość Mozarta związana była głównie z Wiedniem, a razem z Haydnem oraz Beethovenem zaliczany jest do trójki tzw. „klasyków wiedeńskich”. Uznawany za jednego z najwybitniejszych i najważniejszych twórców w dotychczasowej historii muzyki. Napisane przez niespełna szesnastoletniego kompozytora czteroczęściowe Divertimento F-Dur utrzymane jest w pogodnym nastroju, który momentami przechodzi w skrajną nawet wesołość. Uwagę zwraca także śpiewna linia pierwszych skrzypiec w częściach Allegro i Andante. W kompozycji przejawia się swoboda, z jaką Mozartowi zawsze przychodziło tworzenie utworów na małe grupy instrumentów. Utwór skrzy się dowcipem i zachwyca wyrafinowaniem, w żadnej mierze nie odsłaniając artystycznych rozterek młodego twórcy, który wyszedłszy z etapu „cudownego dziecka”, musiał starać się w tym czasie o ugruntowanie swojej pozycji jako dojrzałego kompozytora.

Marek Pasieczny – Koncert na gitarę i orkiestrę

“Niezwykle utalentowany kompozytor (…) nadzieja dla polskiego repertuaru gitary klasycznej” – tak o Marku Pasiecznym wypowiedział się Krzysztof Penderecki. Pasieczny kształcił się zarówno jako gitarzysta jak i kompozytor. Posiada trzy tytuły magistra sztuki z uczelni: Royal Conservatoire of Scotland, Glasgow, Wielka Brytania oraz Akademia Muzyczna im. K. Lipińskiego, Wrocław. W 2010 roku rozpoczął doktorat w Australii na Central Queensland University oraz The Sydney University Conservatorium of Music. Jako kompozytor i gitarzysta pojawia się regularnie na festiwalach całego świata. Premiery jego utworów miały miejsce w największych salach koncertowych na świecie m. in. m.in.: Carnegie Hall (Nowy York), Royal Albert Hall (Londyn).

Máximo Diego Pujol – Palermo

Máximo Diego Pujol urodził się 7 grudnia 1957 roku w Buenos Aires. Jego muzyczna historia zaczęła się, gdy odkrył gitarę w szafie w domu swoich rodziców na cichych przedmieściach Villa Pueyrredon w Buenos Aires. Było to prawie nieuniknione w miejscu, w którym tango nieustannie unosiło się w powietrzu. Gitara była pamiątką młodzieńczej kariery jego ojca jako profesjonalnego śpiewaka tanga, zajęciem, którym nadal zachwycał swoich bliskich i pacjentów w swojej gabinecie stomatologicznym. Máximo ukończył Konserwatorium im. Juan José Castro, podejmował studia instrumentalne u Gaspara Navarro, Alfredo Vincente, Gascona i Horacio Ceballosa, Abela Carlevaro, Liliany Ardissone i Miguela Angela Girolleta. Studiował także harmonię i kompozycję pod kierunkiem Leónidasa Arnedo oraz brał udział w kursach mistrzowskich i seminariach. Był wielokrotnie nagradzany na konkursach, a w 1989 otrzymał nagrodę Związku Kompozytorów Argentyńskich jako „Najlepszy kompozytor muzyki klasycznej”. Jego dzieła są wykonywane i nagrywane na całym świecie oraz studiowane na kursach mistrzowskich i konferencjach na najbardziej prestiżowych międzynarodowych festiwalach poświęconych gitarze.

Mieczysław Karłowicz – Serenada op. 2

Mieczysław Karłowicz – przedstawiciel nurtu nazywanego „Młoda Polską” w muzyce, wybitna postać kompozytorska przełomu XIX i XX w. Urodził się 11 grudnia 1876 r. w Wiszniewie na Litwie jako czwarte, najmłodsze dziecko polskiego etnologa Jana Karłowicza oraz Ireny z Sulistrowskich. Mieczysław Karłowicz był nie tylko wybitnym kompozytorem, ale także znakomitym taternikiem, pionierem narciarstwa, fotografikiem i publicystą. Zmarł tragicznie 8 lutego 1909 r. zasypany lawiną śnieżną w Tatrach podczas samotnej wycieczki górskiej. Miał wtedy 32 lata. Orkiestra Archetti wykona jego Serenadę na smyczki op. 2. Chociaż badacz twórczości Mieczysława Karłowicza, Alistair Wightman, nazywa młodzieńczą kompozycję utworem mało charakterystycznym dla późniejszego stylu kompozytora, pełnym „wyświechtanych zwrotów”, nie sposób odmówić jej wdzięku. Ciesząca się wielką popularnością wśród orkiestr smyczkowych Serenada op. 2 swoje prawykonanie miała 15 kwietnia 1897 roku w Berlinie. Wykonała ją wówczas Berliner Philharmonisches Orchester pod dyrekcją H. Urbana. Utwór składa się z czterech części – Marsz, Romans, Walc, Finał.

Marek Nosal – muzyk, gitarzysta, pedagog. Absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie prof. Aliny Gruszki (dyplom z wyróżnieniem w 1993). W roku 2006 uzyskał stopień doktora, a w roku 2014 stopień doktora habilitowanego sztuki muzycznej. Jest laureatem międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów gitarowych: w Zamościu (1988), Warszawie  (1989), Krakowie (1990) i Tychach (1990). Zdobył również II nagrodę na V Ogólnopolskim Konkursie Kompozycji na Gitarę Klasyczną  za utwór Recytatyw i Aria (2001).

Jako solista i kameralista oraz w koncertach z orkiestrą występował w kraju i za granicą (Niemcy, Belgia, Szwajcaria, Grecja, Portugalia,  Hiszpania). Koncertował m.in. z orkiestrami Filharmonii: Śląskiej, Lubelskiej, Częstochowskiej, Olsztyńskiej, NOSPR, orkiestrami kameralnymi: Aukso, Śląską, Camerata Impuls, Archetti oraz z Kwartetem Śląskim. Dokonał prawykonań utworów polskich kompozytorów (w tym  trzech koncertów na gitarę i orkiestrę: Edwarda Bogusławskiego, Aleksandra Lasonia i Aleksandra Nowaka) oraz nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych (m.in. J.S.Bach, A.Piazzolla, polska muzyka współczesna). Jest autorem wydanej w 2013 publikacji „Twórczość kompozytorów polskich na gitarę solo po 1945 roku. Zagadnienia artystyczno – wykonawcze na wybranych przykładach”, złożonej z książki i płyty CD zawierającej premierowe nagrania kompozycji R.Haubenstocka-Ramatiego, J.E.Jurkowskiego, A.Krzanowskiego, P.Mossa, W.Szalonka i M.Nosala. W roku 2018 wydał płytę „In modo polonico” z utworami A.Tansmana, J.N.Bobrowicza i S.Mrońskiego.

Jest profesorem Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego oraz dziekanem Wydziału Instrumentalnego tej uczelni. Jego uczniowie i studenci wielokrotnie zdobywali laury na konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych. Często wyróżniany za osiągnięcia pedagogiczne, zapraszany do uczestnictwa w pracach jury konkursów gitarowych oraz do prowadzenia warsztatów i lekcji mistrzowskich. Został uhonorowany m.in. przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej” oraz Nagrodą Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej.

Od 2015 roku jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu „Śląska Jesień Gitarowa” w Tychach.

Marek Nosal gra na gitarach: Petr Matoušek, Karl-Heinz Roemmich, Leszek Gajdzik, Godin. Używa strun D’Addario.

Dr hab. Łukasz Błaszczyk, prof. AM – laureat i zdobywca wielu nagród pozaregulaminowych na XI Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. H. Wieniawskiego w Poznaniu w 1996 roku. Wybitny polski skrzypek, solista, kameralista, pedagog. Kształcił się u znakomitych pedagogów, m.in. u Iwony Wojciechowskiej, Zakhara Brona, Aleksandra Kramarova, Mariny Jaszwili. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Łodzi i Konserwatorium Muzyczne w Enschede.
Jest zdobywcą licznych nagród na ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach skrzypcowych i kameralnych. Najważniejszym momentem w karierze Łukasza Błaszczyka były nagrody na Konkursie Europejskiej Unii Radiowej w Lubljanie i na XI Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu. Dzięki tym sukcesom koncertuje jako solista i kameralista na całym świecie kładąc szczególny nacisk na popularyzowanie muzyki polskiej. Między innymi za tak bogatą działalność artystyczną został uhonorowany Nagrodą Polskiej Akademii Nauk, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Nagrodą Prezydenta Miasta Łodzi.

W roku 1999 uczestniczył w wielkim światowym tournée Krystiana Zimermana jako jeden z koncertmistrzów „Polish Festival Orchestra”, występując w najsłynniejszych salach koncertowych w Europie i USA. W latach 2005 – 2015 był koncertmistrzem Orkiestry Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. Łukasz Błaszczyk jest założycielem oraz szefem artystycznym Orkiestry Smyczkowej „PRIMUZ”, z którą koncertuje na licznych festiwalach i koncertach w Polsce i za granicą.
Prowadzi bardzo intensywną działalność jako juror konkursów międzynarodowych i ogólnopolskich, a także jako pedagog na licznych kursach i warsztatach skrzypcowych. Obecnie jest profesorem w Akademii Muzycznej w Łodzi, gdzie kieruje pracą Katedry Instrumentów Smyczkowych. Studenci i absolwenci Łukasza Błaszczyka wielokrotnie zdobywali główne nagrody na międzynarodowych i krajowych konkursach, zarówno skrzypcowych, jak i kameralnych.

Bilety na koncert są dostępne w ATElier Kultury przy ul. A. Mickiewicza 2 w Jaworznie oraz na KupBilecik.pl.

Szanowni Państwo!

Z ogromną radością zapraszamy na kolejny koncert Orkiestry Kameralnej Archetti! Nowy rok rozpoczynamy muzycznie Koncertem Karnawałowym, który odbędzie się już 20 lutego 2022 r. (niedziela) o godzinie 17.00 w siedzibie ATElier Kultury przy ul. Wiosny Ludów 1 w Jaworznie.

Karnawał jest tak ściśle związany z muzyką Straussa, że nie mogliśmy się oprzeć przed zaprezentowaniem Państwu kolejnej porcji muzyki, która wyszła spod pióra jednego z największych, popularnych do dziś, kompozytorów. Na pierwszym spotkaniu w 2022 roku proponujemy program koncertowy obfitujący w popularne tańce, marsze i walce oraz tematy ze znanych operetek Johanna Straussa II oraz innych twórców, których dzieła wpisują się w taneczny charakter karnawału. Pojawią się m.in. kompozycje Astora Piazzolli – Oblivion, Libertango, czy wspomnianego Johanna Straussa II – Walc cesarski, Odgłosy wiosny, Marsz Perski czy Uwertura z „Zemsty nietoperza”. Wspaniałych, muzycznych wrażeń nie zabraknie!

Zapraszamy do udziału w IX Ogólnopolskim Artystycznym Festiwalu Przedszkolnym “Muzyką malowane”. Termin nadsyłania zgłoszeń z nagraniami upływa 1 marca 2022 r.

Poniżej regulaminy i karty zgłoszeń.

Konkurs plastyczny – pobierz

Konkurs recytatorski – pobierz

Konkurs taneczny – pobierz

Konkurs teatralny – pobierz

Konkurs wokalny – pobierz